"Η δεύτερη πιο ζεστή αγκαλιά μετά τη δική σας..."

"Η δεύτερη πιο ζεστή αγκαλιά μετά τη δική σας..."

Περισσότερα για μας μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα μας www.nbnw.gr


Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Όσα θα ήθελα να πω στη νηπιαγωγό του παιδιού μου τις πρώτες μέρες στον παιδικό σταθμό....

(Σημείωση: Το κείμενο αυτό γράφτηκε σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησής μου με τίτλο "Τι θα ήθελε η νηπιαγωγός του παιδιού σας να σας πει (και προφανώς δεν σας λέει)". Και γράφτηκε γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις... Και σα μαμά-νηπιαγωγός έχω την πολυτέλεια να ζω και τις δύο....)


Αγαπημένη μου!
(σε προσφωνώ "αγαπημένη", γιατί από εδώ και πέρα θα έχεις στα χέρια σου κάθε μέρα το παιδί μου, που είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχω.  Άρα πρέπει να είσαι αγαπημένη δική μου, γιατί θα πρέπει να είσαι και αγαπημένη δική του...)

Αυτές τις μέρες ξεκίνησα να σου φέρνω στον Παιδικό Σταθμό το παιδί μου.  Δεν ξέρω αν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πόση συναισθηματική φόρτιση μπορεί να έχει αυτή η διαδικασία για μένα...

Το παιδί μου, που το είχα μέσα στην κοιλιά μου για 9 ολόκληρους μήνες, που το κράτησα στην αγκαλιά μου, το τάισα, ξενύχτησα στο προσκεφάλι του, του έμαθα τα πρώτα του βήματα και τις πρώτες του λέξεις, ήρθε η εποχή που πρέπει να το εμπιστευτώ σε μια άλλη γυναίκα.  Έξω από το σπίτι μας. Έξω από το χώρο που έχει συνηθίσει και με τους ανθρώπους που έχει συνηθίσει να το λατρεύουν. Μακριά από τα αγαπημένα του παιχνίδια  - που ήταν μόνο δικά του.

Καταλαβαίνω πως αυτή είναι η δουλειά σου και πως για σένα θα είναι ένα παιδάκι σαν όλα τα άλλα.  Είμαι σίγουρη πως θα το αγαπάς και θα το προσέχεις και πως θα κάνεις τη δουλειά σου όσο καλύτερα μπορείς. Αλλά ήθελα να σου πω μερικά πράγματα για το παιδί μου και για μένα, προκειμένου να είμαστε και οι δυο ήσυχες πως η μεταξύ μας συνεργασία θα πάει καλά.

Όπως λοιπόν σου προανέφερα, για μένα το παιδί μου είναι μοναδικό.  Ξέρω όλα όσα του αρέσουν και δεν του αρέσουν, μπορώ να καταλάβω μόνο με ένα βλέμμα του τι θέλει και τι δεν θέλει, δεν αντέχω να το βλέπω να κλαίει και να χτυπιέται και να με κοιτάει με τα μάτια βουρκωμένα.

Χρειαζόμαστε και οι δύο χρόνο για να αποχωριστούμε ο ένας τον άλλον.  Θέλω κι εγώ να συνηθίσω στην ιδέα πως πλέον δεν είναι συνέχεια μαζί μου και αυτό να συνειδητοποιήσει πως πλέον δεν θα είμαστε μαζί. Χρειαζόμαστε τόσο αυτό, όσο κι εγώ, χρόνο για να σε γνωρίσουμε και να σε εμπιστευτούμε.  

Αν μπορούσα θα σου έγραφα μια ολόκληρη λίστα με όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις για το παιδί μου.  Για το τι σημαίνει το κάθε βλέμμα και η κάθε λέξη του (που σε σένα μπορεί να είναι ακατανόητη, αλλά σε μένα είναι εξαιρετικά σαφής. Είναι μόνο 2,5 χρονών βλέπεις και δεν μιλάει καθαρά....). Για το ποια φαγητά τρώει. Για το ποιες είναι οι αγαπημένες μου δραστηριότητες.  Ξέρω πως δεν γίνεται.  Καταλαβαίνω πως δεν μπορείς να το ταϊζεις όπως το τάιζα εγώ ή να του κάνεις όλα τα χατήρια όπως του τα έκανα εγώ. Αλλά αν έστω και για λίγο στη διάρκεια της ημέρας μπορούσες να το κάνεις να νιώθει ξεχωριστό, όπως ένιωθε στο σπίτι, νομίζω πως θα του έκανε πάρα πολύ καλό.

Ενθάρρυνέ το να δοκιμάσει να κάνει καινούρια πράγματα, όπως θα έκανα εγώ. Επιβράβευσέ το.  ΄Οταν του λέμε μπράβο, λάμπει στο πρόσωπό του και  προσπαθεί ακόμη περισσότερο.   Σε ποιον δεν αρέσει να του λένε μπράβο;

Καμμιά φορά μπορεί να χαϊδεύεται.  Είναι μικρό ακόμα.  Μην τσιγκουνευτείς τις αγκαλιές σου, σε παρακαλώ.  Ξέρω πως πρέπει να έχεις μια ΤΕΡΑΑΑΑΑΣΤΙΑ αγκαλιά για να χωρέσει όλα τα παιδάκια που έχεις στην ευθύνη σου, αλλά φαντάζομαι πως δεν ζητάνε όλα μαζί συγχρόνως αγκαλιά. Ξέκλεψε λίγο χρόνο μία στο τόσο για να κάνεις μια αγκαλιά και για το δικό μου το παιδάκι. Θα το κάνεις να νιώσει ασφάλεια.

Ξέρω πως σκοπός του Παιδικού Σταθμού είναι να βάζει όρια και κανόνες και σιγά-σιγά να το προετοιμάζει για τη σχολική του ζωή.  Και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που αποφάσισα να σου το εμπιστευτώ. Αλλά, σε παρακαλώ πολύ, μην του φωνάζεις όταν δεν τους ακολουθεί τους κανόνες.  Τρομάζει.  Σίγουρα θα προσπαθήσει να κάνει ζουζουνιές, να μην μαζέψει τα παιχνίδια του, μπορεί και να χτυπήσει κανένα παιδάκι.  Αν του μιλήσεις όμορφα, του εξηγήσεις, το βάλεις λίγο να ηρεμήσει και να σκεφτεί σε μία καρεκλίτσα δίπλα από τα άλλα παιδάκια (όχι μόνο του, σε παρακαλώ πολύ!), είμαι σίγουρη πως θα σε ακούσει.  Δεν θα τα μάθει όλα αμέσως... Και θα σε προκαλέσει πολλές φορές για να δει αν όντως εννοείς αυτό που λες. Τα όρια που βάζουμε στο σπίτι είναι πιο χαλαρά από ό,τι στο σχολείο... (Κι εμείς το μαλώνουμε, όταν χρειάζεται, αλλά ξέρεις πώς έχουν τα πράγματα... Μου λέει ένα "μαμά μου" όλο παράπονο και λιώνω)

Επειδή μόλις έχει μάθει να πηγαίνει μόνο του στην τουαλέτα μπορεί καμμιά φορά να έχει κάποιο ατύχημα.  Σε παρακαλώ δείξε κατανόηση. Ξέρω πως δεν σου είναι εύκολο να το αλλάζεις, αφού έχεις τόσα παιδιά, αλλά σκέψου τι άσχημα που νιώθει κι αυτό για το μικρό ατύχημα που είχε... Να κάθεται με τα βρεγμένα ρούχα και να περιμένει να αλλαχτεί...

Αν μου επέτρεπες, θα σε έπαιρνα ακόμα και 5 φορές την ημέρα τηλέφωνο για να βεβαιωθώ πως το παιδί μου είναι καλά και χαρούμενο. Και να σου πω ό,τι άλλο θυμάμαι κατά τη διάρκεια της ημέρας - έτσι έκανα και μέχρι τώρα που το κράταγε στο σπίτι η κοπέλα και η μητέρα μου.  Επειδή ξέρω πως θα με πεις τρελή αν το κάνω, θα προσπαθώ να σε ενοχλώ το λιγότερο δυνατό. Αλλά πότε πότε θα σε παίρνω τηλέφωνο.  Να μην ξεχνιόμαστε...


Αφού λοιπόν δεν σε μπορώ να σε παίρνω όλη την ώρα τηλέφωνο, θέλω να ξέρεις πως με όποιον τρόπο μπορώ θέλω να μαθαίνω "με το νι και με το σίγμα" πώς πέρασε τη μέρα του μαζί σου. Με κάθε γαργαλιστική λεπτομέρεια. Γι' αυτό και δίνω τόση σημασία στο σημείωμα που βάζεις κάθε μέρα στην τσάντα του για το πώς πέρασε την ημέρα του. Θέλω να ξέρεις πως το εκτιμώ πάρα πολύ που το κάνεις. Και θέλω να ειναι όσο πιο ακριβές γίνεται. Μανούλα είμαι! Δεν πρέπει να ξέρω να έφαγε το παιδάκι μου ή αν βγήκε στον κήπο ;;; Ξέρω πως συμπληρώνεις για πολλά παιδιά συγχρόνως, αλλά ΕΙΔΙΚΑ για το δικό μου το παιδί, μην κάνεις λάθη σε παρακαλώ!!! (Τώρα, να σου πω την αμαρτία μου, ξέρω πως  έχεις παρατηρήσει πως κάποιες φορές δεν το βλέπω ούτε το διαβάζω το σημείωμά σου.  Απλά είμαι και εγώ εργαζόμενη και τρέχω να τα προλάβω όλα και πολλές φορές αμελώ να το διαβάσω.  Είναι ενοχλητικό για σένα το ξέρω, αλλά δείξε μου λίγη κατανόηση κι εσύ...)

Έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου πως μπορεί κάποια φορά να πέσει και να χτυπήσει όταν θα είναι μαζί σου.  Να ξέρεις πως η πρώτη μου αντίδραση θα είναι πως δεν μου το πρόσεχες.  Όταν βέβαια το σκεφτώ ώριμα, θα συνειδητοποιήσω πως το ίδιο ακριβώς θα μπορούσε να είχε συμβεί αν ήταν και μαζί μου.  Αλλά η πρώτη μου αντίδραση θα είναι να κατηγορήσω εσένα. Το παιδί μου δεν θα φταίει ποτέ. (ξέρω βέβαια πως είναι λάθος αυτό, αλλά "I can't help it", που λένε και οι Άγγλοι...)  Για ό,τι παθαίνει το παιδί μου όσο δεν είμαι εγώ μαζί του, θα φταις εσύ. Πάρτο απόφαση....

Να σε παρακαλέσω κάτι ακόμα; Αν το δεις πως σε σύγκριση με τα άλλα παιδάκια κάπου υστερεί, θέλω να μου το πεις "με το μαλακό". Στα δικά μου μάτια είναι ΑΣΤΕΡΙ.  Δεν έχω βλέπεις και το μέτρο σύγκρισης που έχεις εσύ.  Άσε που το δικαιολογώ για τα πάντα: "Άργεί να μιλήσει γιατί άργησε και ο μπαμπάς του", "δεν συγκεντρώνεται γιατί έτσι ήμουν κι εγώ"... Καταλαβαίνεις τώρα... Ποια μάνα-κουκουβάγια θα δεχτεί πως το καμάρι της υστερεί έναντι των άλλων; Οπότε, σε παρακαλώ πολύ, "με το μαλακό"! Θέλω χρόνο για να το χωνέψω, να το αποδεχτώ και να κάνω κατι γι' αυτό. Α! Και για να μην ξεχνιόμαστε : Πάλι εσύ θα πω ότι φταις στην αρχή... Που δεν είσαι καλή δασκάλα!!! Κάπου αλλού πρέπει να ρίξω το φταίξιμο η μάνα! 

Τα ρουχαλάκια του βρε παιδί μου... θα μπορείς να τα προσέχεις λιγο σε παρακαλώ ; Θα του βάζω τα καλύτερα για να ειναι περιποιημένο και πιο όμορφο από τ' άλλα... Έχε λίγο του νου σου σε παρακαλώ! Μην ξεχνάς να του βάζεις μία ποδίτσα όταν βάφετε! Δεν μας περισσεύουν να αγοράζουμε καινούρια ρούχα όλη την ώρα...

Κι ένα τελευταίο: δεν ξέρω αν είσαι μαμά η ίδια, αλλά όταν έχεις να ετοιμάσεις συγχρόνως μικρό παιδί ΚΑΙ να ετοιμαστείς κι εσύ για τη δουλειά, δεν το πετυχαίνεις εύκολα. Οπότε δείξε λίγη κατανόηση όταν αργούμε καμιά φορά... Δεν βγαίνει αλλιώς! Πίστεψέ με! 

Αυτά τα λίγα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου. Ελπίζω να μη σε κούρασα. Θα περάσουμε όμως μια ολόκληρη σχολική χρονιά μαζί, κρατώντας εγώ από τη μία και εσύ απο την άλλη το χεράκι του παιδιού μου... Δεν έπρεπε να σου πω ένα-δυο πράγματα για μας;;;;

Καλή χρονιά αγαπημένη μου! 


(Ένα τελευταίο μυστικό: Όταν το παιδί μου σε συνηθίσει και περνάει τόσο καλά μαζί σου που δεν θα το πολυενδιαφέρει που το αφήνω στον Παιδικό Σταθμό, δεν θα με κοιτάει με τα μάτια βουρκωμένα, δεν θα μου λέει "μαμά μείνε", αλλά θα μου γυρίζει την πλάτη και θα τρέχει στη δική σου αγκαλιά, θα ΣΕ ΖΗΛΕΨΩ!!! Πολύ. Χωρίς να το θέλω όμως... Όλα κι όλα! Είπαμε να είσαι σα δεύτερη μαμά του, να το προσέχεις, να το αγαπάς, αλλά η ΜΑΜΑ ΤΟΥ δεν θα είσαι. Μαμά του θα είμαι πάντα εγώ, κι εμένα πρέπει να αγαπάει πιο πολύ από όλες! Σε φιλώ αγαπημένη!)


Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Τι θα ήθελε η νηπιαγωγός του παιδιού σας να σας πει (και πιθανότατα δεν σας λέει...)




Θέλω να σας πω ένα μυστικό: Πριν γίνω η ίδια μαμά, μου ήταν αδύνατο να κατανοήσω ουσιαστικά την αγωνία που ένιωθαν οι μαμάδες, όταν μας εμπιστεύονταν για πρώτη φορά τα παιδιά τους. Τις θεωρούσα πάρα πολλές φορές υπερβολικές. ΄Ηξερα πως τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου κάνουμε καλά τη δουλειά μας, αγαπάμε τους μικρούς μαθητές μας, τους κρατάμε ενήμερους για το τι συμβαίνει στο σχολείο με καθημερινά σημειώματα ... οπότε, γιατί τόση αγωνία;;;

Ώσπου έγινα η ίδια μαμά! Και βρέθηκα στην "άλλη πλευρά" ... Και κατάλαβα πολλά!

Παρότι λοιπόν καταλαβαίνω απόλυτα πλέον την πλευρά της μαμάς, νιώθω την υποχρέωση να σας ενημερώσω και για την πλευρά της νηπιαγωγού. Αφήστε με λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας κάποια μυστικά που θα ήθελαν οι νηπιαγωγοί να σας πουν, προκειμένου αφενός να είστε ήσυχες και αφετέρου να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα... (σε επόμενη ανάρτηση θα γράψω και την πλευρά της μαμάς, η οποία είνα εξίσου σημαντική...)


Μυστικό Νο 1.
Οι περισσότερες (για να μην πως όλες, και με θεωρήσετε υπερβολική) νηπιαγωγοί αγαπάμε τη δουλειά μας. Γιατί είναι μια δουλειά που, αν ΔΕΝ την αγαπάς, δεν μπορείς να την κάνεις. Τόσο απλά! Και προσπαθούμε να την κάνουμε με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε (πιστέψτε με, σε πολλά σχολεία, οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές... Μεγάλος αριθμός παιδιών ανά νηπιαγωγό, περιορισμένο εκπαιδευτικό υλικό, δύσκολοι και απαιτητικοί διευθυντές/ιδιοκτήτες...)

Έχουμε, λοιπόν, ανάγκη να μας το αναγνωρίσετε αυτό και να μας εμπιστευτείτε. Αν δεν μας εμπιστευτείτε εσείς, δεν θα μας εμπιστευτούν ούτε τα παιδιά σας... Ακόμα και αν, για οποιοδήποτε λόγο, δεν μας συμπαθείτε και έχετε παράπονα από εμάς, μην μας κατηγορείτε μπροστά στο παιδί σας. Θα αποκτήσει και αυτό αμέσως την ίδια άποψη. Μιλήστε μαζί μας κατ ιδίαν, με τη Διεύθυνση του σχολείου, κάντε τα παράπονά σας, προσπαθήστε να βρείτε λύση με τους ενήλικες και αν δεν βρείτε λύση, αλλάξτε άμεσα περιβάλλον (σχολείο ή τμήμα). Καμμία νηπιαγωγός δεν μπορεί να συνεργαστεί καλά με γονείς που δεν την εμπιστεύονται. Και θα περάσουμε όλοι μια δύσκολη χρονιά.

Μυστικό Νο 2:
Σας παρακαλώ πολύ να θυμάστε πως δεν είμαστε "η κοπέλα που έχετε στο σπίτι και της λέτε πώς θέλετε να κάνει τα πάντα με το παιδί σας". Είμαστε κοπέλες που έχουμε να ασχοληθούμε συγχρόνως με 12-15 παιδιά και είναι αδύνατον να κάνουμε τα χατήρια του κάθε παιδιού. Εσείς πώς θα νιώθατε αν έπρεπε συχγρόνως να πείσετε το ένα παιδάκι να φάει ταϊζοντάς το, το άλλο διαβάζοντάς του παραμύθι, το άλλο ξεχωρίζοντας τα καρότα από τη φασολάδα και το άλλο κρατώντας το στην αγκαλιά σας; Σα νηπιαγωγοί πρέπει να κρατήσουμε μια κοινή γραμμή για όλα τα παιδιά. Θα ακούσουμε αυτά που θα μας πείτε, αλλά είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να τα τηρήσουμε όλα.

Μυστικό Νο 3:
Η νηπιαγωγοί γράφουμε κάθε μέρα είτε σε κάποιο χαρτί είτε σε ένα βιβλίο επικοινωνίας πώς πέρασε το παιδί στον Παιδικό Σταθμό. Και αφιερώνουμε χρόνο σ' αυτό. Και καμμιά φορά κάνουμε και λάθη πάνω στην προσπάθειά μας να συμπληρώσουμε αυτό το περίφημο χαρτί/τετράδιο. Σας παρακαλούμε πολύ, κάντε τον κόπο να τα διαβάζετε και να στέλνετε τα πράγματα που ενδεχομένως σας ζητάμε ή να απαντάτε στα σχόλια που κάνουμε. Επίσης, μην μας κρίνετε τόσο αυστηρά αν κάνουμε λάθος μια φορά και γράψουμε πως το παιδί σας βγήκε στον κήπο, ενώ δεν βγήκε. Όλα ανθρώπινα είναι. Έχουμε κι εμείς δύσκολες μέρες που έχουμε τσακωθεί με τον άντρα μας ή έχουμε το παιδί μας άρρωστο στο σπίτι...

Μυστικό Νο 4:
Θέλουμε να μην ξεχνάτε πόσο σημαντική είναι η συνεργασία σπιτιού - σχολείου. Είναι τόσο σημαντικό για μας να μπορείτε να συνεχίζετε στο σπίτι όσα μαθαίνουμε εμείς τα παιδιά στο σχολείο, όσο σημαντικό είναι για σας να κάνουμε εμείς για τα παιδιά σας, όσα τους κάνετε εσείς στο σπίτι.  Όταν σας λέμε πως το παιδί σας έχει μια δυσκολία, δεν το κάνουμε επειδή θέλουμε να το απορρίψουμε ή να βγάλουμε εσάς άχρηστους γονείς.  Σας το λέμε γιατί θέλουμε τη βοήθειά σας. Σας το λέμε, γιατί εσείς και εμείς έχουμε έναν κοινό στόχο: το καλό του παιδιού σας. Γιατί θέλουμε να συνεργαστούμε για να βοηθήσουμε το παιδί σας να ξεπεράσει την όποια δυσκολία του.  Για παράδειγμα, όταν σας λέμε πως το παιδί σας δεν μπορεί να συγκεντρωθεί σε μία δραστηριότητα ή να κόψει με το ψαλίδι, ουσιαστικά σας ζητάμε να μας βοηθήσετε προκειμένου να κάνετε κι εσείς μαζί του, όσο μπορείτε, κάποιες δραστηριότητες που θα αναπτύξουν την ικανότητα συγκέντρωσής του ή την ικανότητά του να κόβει με το ψαλίδι.

Επίσης, μην δικαιολογείτε πάντα την όποια αδυναμία του παιδιού σας με τη φράση "κι ο μπαμπάς του έτσι ήταν μικρός" ... Όπως και να είσαστε εσείς μικροί, υπάρχουν πάντα περιθώρια βελτίωσης.  Σίγουρα σας μοιάζουν τα παιδάκια σας, αλλά μην επαναπαύεστε σ' αυτό.  Οι άνθρωποι εξελίσσονται...

Μυστικό Νο 5:
Ξέρουμε πως σε καμμία από εσάς δεν αρέσει να λερώνονται τα ρούχα των παιδιών της με μπογιές ή με χώματα από τον κήπο.  Αλλά όσο κι εμείς οφείλουμε να βάλουμε στα παιδιά σας μια ποδιά για να μη λερώνουν τα ρούχα τους, άλλο τόσο είναι φρόνιμο και από την πλευρά σας να μην φοράτε στα παιδιά σας ρούχα που, αν χαλάσουν ή λερωθούν, θα στενοχωρηθείτε.  Και η χαρά των παιδιών που παίζουν με την άμμο και τα χώματα είναι τεράστια ... που δεν μας κάνει καρδιά να τους πούμε "μην παίζεις με τα χώματα, θα λερωθείς!", όπως ενδεχομένως θα κάνατε εσείς.

Επίσης, αν επιμένετε να στέλνετε τα παιδιά σας στο σχολείο με παπούτσια με κορδόνια, πώς θα σας φαινόταν η ιδέα να τα βοηθήσετε να μάθουν να τα λύνουν και να τα δένουν μόνα τους;  Είναι σημαντικό για τα παιδιά να νιώθουν ανερξάρτητα και αν κυκλοφορούν μονίμως με λυμένα κορδόνια που πρέπει να τους τα δέσουμε εμείς, δεν τα βοηθάμε ιδιαίτερα.


Μυστικό Νο 6:
Είναι αλήθεια πως η δουλειά ενός παιδικού σταθμού δεν φαντάζει τόσο σοβαρή, όσο ενός σχολείου (η προσωπική μου άποψη βέβαια είναι πως είναι εξίσου σοβαρή, αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο από μόνο του).  Και εσείς νιώθετε πως μπορείτε να φέρνετε τα παιδιά το πρωί όποια ώρα σας βολεύει, για να μην τα ξυπνήσετε νωρίς ή γιατί σκέφτεστε "έλα μωρέ, σιγά μη χάσει το μάθημα της πρώτης ώρας"..  Παρόλα αυτά, ο παιδικός σταθμός είναι αφενός μια πρώτη μορφή "υποχρέωσης" για το παιδί - πρώτη από μία σειρά χιλιάδων άλλων υποχρεώσεων που θα έχει στη ζωή του - και αφετέρου έχει και αυτός ένα πρόγραμμα και μία δομή, η οποία διαταράσσεται από τα παιδάκια που μπαίνουν στην τάξη όποτε να είναι. Βοηθήστε τα παιδιά να καταλάβουν πως υπάρχει ένα πρόγραμμα και μία ομάδα συμμαθητών που οφείλουν να σέβονται. Θα τα βοηθήσει σε όλους τους τομείς της ενήλικης ζωής τους.

Μυστικό Νο 7:
Αφήστε μας να μάθουμε στα παιδιά σας πώς να τα βγάζουν μόνα τους πέρα στη ζωή τους και πώς να βρίσκουν ισορροπίες με τους συμμαθητές τους.  Αφήστε τα να κάνουν λάθη, να χτυπήσουν, να τσακωθούν, να ζητήσουν συγνώμη, να υποχωρήσουν.  Δεν θα είστε ούτε εσείς, ούτε εμείς πάντα δίπλα τους στη ζωή τους για να τους δίνουμε λύσεις.

Επίσης, μην συμπεραίνετε πάντα πως αν χτυπήσει το παιδί σας στον παιδικό σταθμό είμαστε άχρηστες και δεν το προσέχαμε.  Τα ατυχήματα συμβαίνουν σε κλάσματα του δευτερολέπτου... Το ξέρετε κι εσείς από το σπίτι.  Θυμώστε μόνο μαζί μας αν δεν σας ενημερώσουμε για το τι έγινε και πώς το φροντίσαμε.

Μυστικό Νο 8:
'Ο,τι και να κάνουμε εμείς, ΕΣΕΙΣ θα είστε πάντα το πρότυπο και ο πρώτος και καλύτερος δάσκαλος του παιδιού σας. Μην αφήνετε τα πάντα σε μας. Φροντίστε να είστε πάντα ο άνθρωπος που θέλετε το παιδί σας να γίνει και μη σταματήσετε ποτέ να του προσφέρετε όσο πιο πολλά ερεθίσματα μπορείτε καθώς και τις αρχές που θέλετε να ακολουθεί στη ζωή του...

Ας  έχουμε όλοι μια καλή σχολική χρονιά και μια άριστη συνεργασία! Και μην ξεχνάτε πως είμαστε όλοι εδώ για να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για τα παιδιά σας!

Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Προσαρμογή στον Παιδικό Σταθμό: Σύντομος (;) οδηγός επιβίωσης


Έφτασε κιόλας η μεγάλη μέρα που θα πάει το παιδάκι σας για πρώτη φορά στον Παιδικό Σταθμό; Σας πνίγει η αγωνία για το πώς θα προσαρμοστεί, πώς θα περνάει εκεί, αν θα κλαίει, αν θα σας το προσέξουν, αν θα σας ενημερώσουν αν κάτι δεν πάει καλά;;;

Σας νιώθω απόλυτα! Να λοιπόν μερικά μικρά μυστικά που αφορούν την προσαρμογή των παιδιών στον Παιδικό σταθμό.  Ένας μικρός οδηγός επιβίωσης που πιστεύω πως θα σας βοηθήσει αυτές τις πρώτες "δύσκολες" μέρες....

Το πρώτο που πρέπει να συνειδητοποιήσετε είναι πως η μετάβαση του παιδιού από το σπίτι στον Παιδικό Σταθμό είναι μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ αλλαγή στη ζωή του. Πιθανότατα η πρώτη σημαντική αλλαγή (αν δεν έχει έρθει ήδη δεύτερο παιδάκι στην οικογένεια ή αν δεν έχει συμβεί κάποιο άλλο σημαντικό γεγονός/απώλεια στη μέχρι τώρα ζωή του...).

Φεύγει από το σπίτι του, που ήταν το κέντρο του ενδιαφέροντος, που ήταν όλα τα πράγματα και τα παιχνίδια δικά του, που όλοι έτρεχαν να το εξυπηρετήσουν μόλις ζήταγε κάτι, που πάντα κέρδιζε με όποιον μεγάλο και αν έπαιζε μαζί του, που με τον έναν τρόπο ή τον άλλον ήταν ένας "μικρός βασιλιάς" ή μια "μικρή βασίλισσα". Και αναγκάζεται ξαφνικά να μπει σε ένα καινούριο περιβάλλον που δεν θα είναι πλέον το κέντρο του σύμπαντος, που δεν θα του γίνονται όλα τα χατήρια, που δεν θα κερδίζει πάντα, που θα πρέπει να περιμένει τη σειρά του για να μιλήσει στη δασκάλα ή να παίξει με κάποιο παιχνίδι, ένα περιβάλλον που έχει διαφορετικούς κανόνες και όρια από ό,τι στο σπίτι.  Κοινώς, να γίνει "από δήμαρχος κλητήρας"...

Για κανέναν δεν είναι εύκολη μια τέτοια αλλαγή.... Θέλει χρόνο, υπομονή και πολλή συζήτηση.

Αρχικά μιλήστε στο παιδί σας για την απόφαση που πήρατε ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ με τον πατέρα του (εφόσον φυσικά ζείτε μαζί του) να το στείλετε στον Παιδικό Σταθμό. Τους λόγους που σας έκαναν να το αποφασίσατε (επειδή είναι η σωστή ηλικία, επειδή η μαμά δουλεύει ή όποιος είναι πραγματικά ο λόγος που πήρατε αυτή την απόφαση).  Τονίζω το "ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ", γιατί αν αφήσετε αμφιβολία στο παιδί πως πρόκειται για μία κοινή απόφαση, τις πρώτες "δύσκολες μέρες" θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τον γονιό που θα διαισθάνεται πως δεν ήταν σύμφωνος με αυτή την απόφαση.

Πείτε του πως καταλαβαίνετε πως αυτή θα είναι μια μεγάλη αλλαγή για τη ζωή του, αλλά πως είστε σίγουροι πως θα τα καταφέρει και πως θα περνάει καλά.  

Εξηγείστε του 
1) πώς θα περνάει τις ημέρες του στον Παιδικό Σταθμό και τι θα κάνει εκεί  
2) πόσο χρόνο θα περνάει στον Παιδικό Σταθμό  
3) ποιος θα τον φροντίζει όταν θα είναι εκεί
4) πως ΠΑΝΤΑ θα γυρνάει στο σπίτι και πως ΠΑΝΤΑ θα το περιμένετε με χαρά   
5) πού θα είστε ΕΣΕΙΣ και τι θα κάνετε την ώρα που αυτό θα είναι στον Παιδικό Σταθμό (για ένα παιδί που πέρναγε όλο το χρόνο του με τη μητέρα του στο σπίτι, δεν είναι περίεργο να απορεί με τι θα ασχολείται η μαμά του τώρα που αυτό δεν θα είναι εκεί...)

Για σας όλα αυτά είναι αυτονόητα... για το παιδί σας όχι!

Στη συνέχεια, νιώστε μέσα σας εμπιστοσύνη για τις νηπιαγωγούς που θα αναλάβουν το παιδί σας.  (Αν δεν το νιώσετε εσείς, δεν θα το νιώσει ούτε το παιδί σας...).

Είναι γεγονός πως κανείς δεν μπορεί να φροντίσει και να αγαπήσει το παιδί σας περισσότερο από εσάς.  
Μην ξεχνάτε όμως δύο πολύ σημαντικούς παράγοντες:
1) οι νηπιαγωγοί ΕΧΟΥΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ να κάνουν αυτό που εσείς κάνετε για το παιδί σας (στο κομμάτι της φροντίδας αναφέρομαι, γιατί η δική σας η αγάπη είναι αναντικατάσταση και αδιαμφισβήτητη)
2) οι νηπιαγωγοί έχουν ασχοληθεί με πολύ περισσότερα παιδιά από όσα εσείς. Ακόμη και αν είστε μια πολύτεκνη μητέρα, αποκλείεται να έχετε ασχοληθεί με περισσότερα παιδιά από όσα μια νηπιαγωγός.  Άρα οι νηπιαγωγοί ξέρουν πώς να χειριστούν και ένα παιδί που κλαίει, και ένα παιδί που χτυπάει, και ένα παιδί που δεν μαζεύει τα παιχνίδια του, και ένα παιδί που λερώθηκε επάνω του και ένα παιδί που δεν τρώει το φαγητό του...

Όσο, λοιπόν,  και να σας πνίγει η αγωνία για το πώς μια άγνωστη θα φροντίσει το δικό σας μοναδικό παιδί, δείξτε της εμπιστοσύνη... Είναι το δεύτερο σημαντικό βήμα για την ομαλή προσαρμογή του στον Παιδικό Σταθμό.  Αν το παιδί σας διεσθανθεί, έστω και για λίγο, πως αμφιβάλετε για τις γνώσεις, την εμπειρία, τις ικανότητες της νηπιαγωγού του, θα φερθεί ανάλογα: θα κλαίει και θα αποδείξει πως έχετε απόλυτο δίκιο... "Αυτή η νηπιαγωγός δεν είναι τόσο καλή όσο η μαμά μου και πρέπει να μείνω σπίτι με τη μαμά μου!"

Το τρίτο σημαντικό βήμα είναι να γίνει γνωριμία του χώρου και των προσώπων που θα φροντίζουν το παιδί και ο σταδιακός αποχωρισμός από τη μητέρα.  Το παιδί είναι καλό να έχει το χρόνο να γνωρίσει το χώρο του Παιδικού Σταθμού και να εμπιστευτεί τη νηπιαγωγό του, ενώ η μητέρα του είναι παρούσα και μπορεί να πάει να τη βρει για να το πάρει μια αγκαλιά ή για να της δείξει τη ζωγραφιά που έφτιαξε... Σιγά-σιγά θα καταλάβει πως η νηπιαγωγός μπορεί να το φροντίσει και να το απασχολεί δημιουργικά, όσο και η μαμά του, και θα δεχτεί την απομάκρυνση της μαμάς από κοντά του.  

(Εδώ πρέπει να πω πως αρκετοί Παιδικοί Σταθμοί δεν δέχονται να είναι οι γονείς παρόντες την περίοδο της προσαρμογής. Προσωπικά πιστεύω πως ΠΡΕΠΕΙ να είναι και αυτή την πολιτική ακολουθούμε στο δικό μου σχολείο. Όταν επιλέξετε Παιδικό Σταθμό, ρωτήστε πώς γίνεται η προσαρμογή, για να δείτε αν σας ταιριάζει η πολιτική που ακολουθεί ο κάθε Σταθμός. Αν είστε οπαδοί του "μια κι έξω" κι ας κλαίει το παιδί, δεν θα σας πειράξει αν αυτή είναι και η πρακτική που ακολουθεί ο Π.Σ. που επιλέξατε, αν όμως δεν είστε, θα περάσετε κι εσείς δύσκολες ώρες!)

Τέλος, πρέπει να θυμάστε πως η προσαρμογή θέλει χρόνο, επιμονή, υπομονή και σταθερότητα.  Η πείρα μου έχει δείξει πως τα περισσότερα παιδιά προσαρμόζονται οριστικά στον Παιδικό Σταθμό μετά από ένα ή ενάμιση μήνα.  Μέχρι τότε, μπορεί να κλαίνε πότε-πότε, να προσπαθούν να σας πείσουν πως "εντάξει καλά περνάω εκεί που πάω, αλλά πιο καλά περνάω μαζί σου μανούλα", μπορεί να αλλάξουν οι συνήθειές τους στο φαγητό και τα ωράριά τους στον ύπνο. Να είναι νευρικά ή πολύ κουρασμένα. Μπορεί να αρχίσουν να κάνουν τσίσα επάνω τους, παρότι είχαν βγάλει ήδη τις πάνες.  Όλα είναι φυσιολογικά στάδια μέχρι την τελική αποδοχή του νέου τρόπου ζωής.  Μην αγχωθείτε!  Όλα θα γίνουν με τον καιρό και το παιδί σας θα βάλει σιγά-σιγά τα πάντα σε τάξη!  Σκεφτείτε πόσες άλλες προσαρμογές θα έχουν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά σας στη ζωή τους (δημοτικό σχολείο, αλλαγή σπιτιού, απώλεια αγαπημένων προσώπων, γυμνάσιο, πανεπιστήμιο σε άλλη πόλη ή χώρα κτλ, κτλ.).  Από κάπου δεν πρέπει να αρχίσουν;;;;

Μείνετε σταθερές στην απόφασή σας να πάει το παιδί στον Παιδικό Σταθμό, όσο και να κλαίει στην προσπάθειά του να σας πείσει πως πιο καλά πέρναγε μαζί σας (διευκρινίζω: δεν εννοώ να κλαίει ένα παιδί τρεις μήνες... Εννοώ να κλαίει, για περιορισμένο χρονικό διάστημα που θεωρείται εύλογο για την περίοδο της προσαρμογής...) Το παιδί πολλές φορές θα σας ζητήσει τις πρώτες μέρες να μην ξαναπάει σχολείο με τα μάτια βουρκωμένα. Αυτές τις ημέρες, μείνετε σταθερή, και πηγαίνετέ το στον Παιδικό Σταθμό έστω και για μία ώρα. Είναι σημαντικό να καταλάβει πως αυτό είναι το καινούριο του πρόγραμμα, η καινούρια του καθημερινότητα, την οποία δεν μπορεί να αλλάξει με κλάμματα και παρακάλια.  Πιστέψτε με, σύντομα θα περνάει τόσο καλά με τα άλλα παιδάκια, που θα σας ζητάει να το πάτε σχολείο και τα Σαββατοκύριακα.  Παρότι είμαι νηπιαγωγός η ίδια, σας διαβεβαιώ πως ποτέ δεν έχω τις ιδέες και τη διάθεση που έχουν οι νηπιαγωγοί το πρωί που είναι στο σχολείο για να απασχολήσουν την 2,5χρονη κόρη μου... Και σίγουρα, δεν μπορώ, ούτε κατά διάνοια, να της προσφέρω τις εμπειρίες που της προσφέρει η καθημερινή συνύπαρξη με συνομήλικα παιδάκια.

Καλή αρχή στον Παιδικό Σταθμό, λοιπόν!
Προετοιμάστε τα παιδιά σας, προετοιμαστείτε ψυχολογικά εσείς, δείξτε εμπιστοσύνη, υπομονή, επιμονή και σταθερότητα και σε λίγο καιρό θα αναρωτιέστε πώς μπορούσατε να ανησυχείτε για κάτι τόσο απλό....








Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Πώς να διαλέξω Παιδικό Σταθμό;


Οκ! Αποφασίσατε πως τώρα είναι η κατάλληλη εποχή και η κατάλληλη ηλικία για να πάει το παιδάκι σας στον Παιδικό Σταθμό.

Με ποια κριτήρια θα τον επιλέξετε; Τι θα πρέπει να προσέξετε;

Βασισμένη σε σχετική ανάρτηση που έκανα το Σεπτέμβριο στο blog "Μαμά (Νηπιαγωγός) με όρια", σας αναφέρω κάποια πράγματα που θα ήταν καλό να προσέξετε όταν επιλέγετε Παιδικό Σταθμό. Θα μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τις προτάσεις μου για κάποια πράγματα που θα κοίταγα εγώ σε έναν Παιδικό Σταθμό, αν χρειαζόταν να τον επιλέξω, για την κόρη μου... Μικρά μυστικά από μία "insider"...  Φυσικά υπάρχουν και άλλα πολλά, αλλά σα Μαμά Νηπιαγωγός, για μένα θα ήταν σημαντικά αυτά που σας αναφέρω παρακάτω...
  • Πού είναι ο Π.Σ.
Νομίζω πως είναι σημαντικό ο Π.Σ, να είναι κοντά στο σπίτι σας. Να μην κάνει το παιδί μεγάλες διαδρομές με το σχολικό ή να μπορεί να το πάρει ο παππούς, η γιαγιά ή κάποια κοπέλα που σας βοηθάει εύκολα και γρήγορα, αν χρειαστεί κάποια φορά αντί για εσάς.
  • Νομιμότητα
Έχει ο Παιδικός Σταθμός άδεια λειτουργίας; Είναι σε ισχύ; Μην ντραπείτε να ζητήσετε να δείτε την άδεια. Υπάρχουν, δυστυχώς, Π.Σ. που λειτουργούν χωρίς άδεια, καθώς και Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης, που μπορεί να προσφέρουν "προγράμματα απασχόλησης τύπου Παιδικού Σταθμού" αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ. Για να πάρει ένας Παιδικός Σταθμός άδεια λειτουργίας υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις, που υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην πληρούν όσοι χώροι απλά προσφέρουν "απασχόληση τύπου Παιδικού Σταθμού".  Μπορεί να σας ζητούν λιγότερα χρήματα από έναν Παιδικό Σταθμό, αλλά θα πρέπει να έχετε υπ΄όψιν σας, πως και σ' αυτή την περίπτωση ισχύει το "ό,τι δίνεις, παίρνεις..." Και πιστεύω πως με το τι δίνουμε στα παιδιά μας, δεν θέλουμε να ρισκάρουμε...
  • Ποια είναι η δυναμικότητά του Π.Σ
Προσωπικά είμαι υπέρ των "οικογενειακών" Παιδικών Σταθμών.  Το παιδάκι φεύγει για πρώτη φορά από την οικογένειά του και το σπίτι του.  Έχει ανάγκη από ένα δεύτερο οικογενειακό περιβάλλον, ζεστό και τρυφερό.  Σε ένα μεγάλο σχολείο ενδέχεται να νιώσει πως "χάνεται" μέσα στο πλήθος.
  • Πρώτη εντύπωση- αίσθηση που σας δίνει
Δεν ξέρω πώς να το προσδιορίσω αυτό ακριβώς, αλλά θα ήθελα ο χώρος που θα έμπαινα να με έκανε να νιώθω καλά. Δεν μιλάω για διακόσμηση, χλιδή, επίπλωση, ανθρώπους ή κάτι σχετικό. Μιλάω για την "ενέργεια", για την πρώτη αίσθηση που θα μου έδινε όλος ο χώρος. Αν θα με έκανε να νιώσω ζεστά, άνετα, χαλαρά, πως είμαι ευπρόσδεκτη και πως, αν έμενα περισσότερο χρόνο σ' αυτό το χώρο εγώ ή το παιδί μου, θα ήμουν καλά. Όπως, αν έμπαινα σε ένα σπίτι καλών φίλων μου. Πιστεύω, πως η πρώτη αίσθηση ενός χώρου είναι σημαντική. Και, αν ένιωθα εγώ καλά, είμαι σίγουρη πως θα ένιωθε και το παιδί μου καλά.
  • Γενική εικόνα του χώρου- Ασφάλεια
Μετά θα κοίταζα με πιο πολλή προσοχή το χώρο. Αν είναι καθαρός. Αν είναι φωτεινός. Αν είναι χαρούμενος. Αν αερίζεται καλά. Αν έχει πολλά παιχνίδια και παιδαγωγικό υλικό. Παιχνίδια χρησιμοποιημένα, όχι στο κουτί τους, τέλεια και άθικτα. Αν έχει χειροτεχνίες και ζωγραφιές παιδιών να κρέμονται στους τοίχους ή όπου αλλού τις κρεμάνε σε κάθε παιδικό σταθμό, τέλος πάντων. Όχι τέλειες χειροτεχνίες, που έχουν κάνει δασκάλες. Ατελείς, αλλά στην πραγματικότητα υπέροχες, ζωγραφιές και χειροτεχνίες παιδιών. Στραβοκομμένες και στραβοκολλημένες. Από τα χεράκια τους... 

Αν είναι ασφαλής. Αν οι πρίζες είναι ψηλά ή με καπάκι ασφαλείας, για να μην τις φτάνουν τα παιδιά. Αν τα παράθυρα είναι επάλληλα, για να μην υπάρχει φόβος να χτυπήσουν κανένα κεφάλι. Αν τα καλοριφέρ είναι καλυμμένα. Αν υπάρχει έξοδος κινδύνου (ειδικά σε παιδικούς σταθμούς, που είναι σε όροφο...) Εάν υπάρχει πλάνο, για την εγκατάλειψη του κτιρίου σε περίπτωση σεισμού ή φωτιάς (η γερμανική μου παιδεία, με υποχρεώνει να κάνω δύο φορές το χρόνο το περίφημο "Feuer Alarm", ήτοι εξάσκηση των παιδιών για το τι θα κάνουν αν γίνει σεισμός ή αν πιάσει φωτιά. Σαν παιχνίδι, μεν, αλλά εξάσκηση, δε. Για καλό και για κακό...). Αν υπάρχουν πυροσβεστήρες, πυροσβεστικές φωλιές κτλ. (υποχρέωση των παιδικών σταθμών να υπάρχουν, αλλά δεν βλάπτει να τσεκάρετε...)
  • Εκπαιδευτικό πρόγραμμα.-δραστηριότητες
Πώς θα περνάει την ημέρα του το παιδί μου μέσα στον Π.Σ.;  Είναι σημαντικό να υπάρχει τόσο ένα πρόγραμμα εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων όσο και χρόνος για ελεύθερο παιχνίδι. Και τα δύο χρειάζονται. Ούτε ένα πρόγραμμα σκέτης "φύλαξης" και ελεύθερου παιχνιδιού θα προσφέρουν στο παιδί μου, ούτε και ένα σφιχτό πρόγραμμα συνεχών δραστηριοτήτων χωρίς χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι. Τα πάντα με ισορροπία. Οπότε, θα έριχνα μια ματιά στο τι κάνουν τα παιδιά του Π.Σ. την ώρα της επίσκεψής μου.... Αν παίζουν ΟΛΑ τα παιδιά ελεύθερα, θα περίμενα λίγο να δω αν κάποια από όλες τις ομάδες θα έκανε μια οργανωμένη δραστηριότητα. Αν όλοι δούλευαν οργανωμένα, θα περίμενα να δω, αν κάποια ομάδα θα χαλαρώσει...

Θα ήθελα να ξέρω πως το παιδί μου θα παίρνει μέρος σε εκπαιδευτικές επισκέψεις και βιωματικές δραστηριότητες. Η μάθηση πρέπει να είναι "ενεργή" και όχι παθητική. Δεν είναι το ίδιο να μιλάς στο παιδί για το πώς γίνεται το ψωμί, με το να το πας μια εκπαιδευτική επίσκεψη στο φούρνο της γειτονιάς, να δει, να πιάσει, να μυρίσει το ψωμί την ώρα που γίνεται και μετά να γυρίσει στο σχολείο και να φτιάξει το ίδιο το δικό του ψωμάκι, που θα πάρει στο σπίτι και θα το φάει...
  • Αναλογία νηπιαγωγών-παιδιών και αριθμός παιδιών στην τάξη
Ο τρόπος που χωρίζονται τα παιδιά σε τμήματα καθώς και ο συνολικός αριθμός των παιδιών ανά δασκάλα, θα ήταν κάτι που θα ήθελα να γνωρίζω. Ο συνήθης τρόπος διαχωρισμού είναι με το έτος γέννησης - αν και αρκετά σχολεία (πχ. αυτά που ακολουθούν Μοντεσσοριανό πρόγραμμα) ενθαρρύνουν τη συνεργασία μεταξύ των παιδιών διαφορετικών ηλικιών. Είμαι κι εγώ της άποψης, πως μια ικανή νηπιαγωγός, μπορεί να απασχολήσει παιδιά κοντινών ηλικιών σε "μικτή ομάδα" δίνοντας σε κάθε ηλικιακή ομάδα τη δραστηριότητα με τον αντίστοιχο βαθμό δυσκολίας. Δε μιλάμε για 2χρονα με 5χρονα, έτσι; Μιλάμε για κοντινές ηλικίες. 

Η πείρα μου έχει δείξει πως μια δασκάλα μπορεί να παρακολουθήσει και να απασχολήσει άνετα από 5 έως 8 παιδάκια κοντά στην ηλικία των 2 ετών, έως 12 παιδάκια κοντά στην ηλικία των 3 ετών και από 15 έως 20 προνήπια και νήπια (που είναι πλέον πιο ανεξάρτητα και αυτονομημένα). Για τα "έκτακτα περιστατικά" (ατυχήματα με την τουαλέτα κτλ.) να είστε σίγουροι πως όλοι οι Π.Σ. έχουν κάποιο άτομο που μπορεί να βοηθήσει, προκειμένου να αντιμετωπιστούν, χωρίς να έχει συνέπειες στην υπόλοιπη ομάδα μαθητών.
  • Κήπος - Αυλή για παιχνίδι
Δυνατότητα για παιχνίδι στον κήπο υπάρχει; Κάθε πότε; Για πόσο; Υπάρχουν παιχνίδια στον κήπο; Ένας τεράστιος κήπος χωρίς παιχνίδια δεν προσφέρει δυνατότητα για μεγάλης διάρκειας παιχνίδι στα παιδιά. Πόση ώρα θα τρέχουν γύρω-γύρω μόνα τους χωρίς μια τσουλήθρα να ανέβουν ή μια τραμπάλα;;; Η ίδια θεωρώ σημαντικό να παίζουν τα παιδιά στον κήπο με όλες τις καιρικές συνθήκες, ακόμα και με κρύο. Για άλλες μαμάδες όμως, αυτό δεν είναι σημαντικό... Ρωτήστε το για καλό και για κακό, για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεων και το παιδί σας παραπονιέται πως δεν βγαίνει ποτέ στον κήπο.
  • Εκπαιδευτικό προσωπικό - Διευθυντής/Διευθύντρια Π.Σ.
Ακόμη πιο σημαντικό θα θεωρούσα να έπαιρνα μια γεύση από τους ανθρώπους που θα πέρναγαν την ημέρα τους με το παιδί μου. Και θα ξεκίναγα από τον ιδιοκτήτη/ υπεύθυνο. Για μένα προσωπικά, είναι σημαντικό ο ιδιοκτήτης του Π.Σ. να είναι νηπιαγωγός ή , με κάποιο τρόπο, να έχει άμεση σχέση με την εκπαίδευση. Θεωρώ, πως ένας ιδιοκτήτης, που έχει παιδαγωγικές γνώσεις, θα μπορεί: 

1) να έχει καλύτερα κριτήρια στην επιλογή συνεργατών 
2) να καθοδηγεί καλύτερα τους συνεργάτες του στις παιδαγωγικές αρχές που θέλει να ακολουθήσει 
3) να φτιάχνει ή να ελέγχει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Π.Σ. 
4) να βοηθάει και να συμβουλεύει τους γονείς σε θέματα που τους προβληματίζουν, στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. 

Πιστεύω πως ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα και οι γενικές επιλογές ζωής ενός ιδιοκτήτη/υπεύθυνου, χαρακτηρίζουν έναν Π.Σ. Όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε επιχείρηση. Ένας ιδιοκτήτης οικολόγος, θα δώσει στον Π.Σ. ένα πιο οικολογικό χρώμα. ΄Ενας ιδιοκτήτης "φιγουρατζής" θα έχει προφανώς έναν Π.Σ. που θα είναι πολύ εντυπωσιακός. Ένας ιδιοκτήτης απλός και λιτός, θα έχει τον αντίστοιχο Π.Σ. Ένας ιδιοκτήτης που αγαπάει τον αθλητισμό, θα έχει δώσει βάση στις αθλητικές δραστηριότητες που μπορεί να προσφέρει στα παιδιά. 

Προσοχή: Δεν λέω ποιο στυλ ιδιοκτήτη είναι καλό - σας λέω ποιο στυλ ιδιοκτήτη ταιριάζει ΣΕ ΕΣΑΣ. Θα περάσει πολύ καιρό το παιδί σας (και εσείς!) μαζί του και είναι σημαντικό να σας ταιριάζει σαν στυλ και ιδεολογία...(πιστέψτε με, έχω περάσει δύσκολες χρονιές με μητέρες που δεν ταίριαζε το στυλ μας... Το ίδιο, είμαι σίγουρη, πως ένιωθαν κι αυτές.)

(Δεν σας κρύβω πως χάρηκα ιδιαίτερα όταν μία μαμά που έγραψε φέτος το παιδί της στον δικό μου σχολείο με ενημέρωσε πως "με googlάρισε" και έψαξε τις σπουδές μου, το blog μου, το στυλ μου και γενικά ό,τι με αφορά... Γιατί έτσι ξέρω πως έκανε μια συνειδητή επιλογή να επιλέξει εμένα και τους συνεργάτες μου για να εμπιστευτεί το παιδί της και δεν θα βρεθεί προ εκπλήξεων...)

Στη συνέχεια θα έριχνα μια ματιά στις νηπιαγωγούς. Αν είναι χαρούμενες. Αν είναι γελαστές. Πώς μιλάνε στα παιδιά. Πώς απασχολούν τα παιδιά. Πώς θα χαιρετούσαν εμένα που ήρθα για επίσκεψη. 

Μικρό μυστικό 1: Ευχαριστημένες (από τον εργοδότη) και με θετική διάθεση (από τη φύση τους) νηπιαγωγοί, συνήθως κάνουν καλά τη δουλειά τους. Οπότε, αν η γενική εικόνα των νηπιαγωγών είναι πως είναι ευχαριστημένες, θα λειτουργούσε θετικά για μένα. Δυσαρεστημένες νηπιαγωγοί είναι κακές υπάλληλοι (όπως άλλωστε γίνεται σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους). 

Επίσης, θα κοίταγα την αναλογία των νηπιαγωγών ηλικιακά. Μόνο μικρές σε ηλικία νηπιαγωγοί, μπορεί να έχουν πολλές ιδέες και κέφι για δουλειά, αλλά ίσως είναι άπειρες. Μόνο μεγάλες νηπιαγωγοί, σίγουρα είναι έμπειρες, αλλά ενδέχεται να είναι "κουρασμένες". Θα ζήταγα μια καλή μίξη των δύο, για να έχω τα καλά και των δύο... Επίσης είναι καλό μία ή δύο από τις νηπιαγωγούς να είναι οι ίδιες μαμάδες... Δεν ξέρετε πόσα πράγματα "πιάνει" διαφορετικά το μάτι σου όταν είσαι μαμά-νηπιαγωγός από όταν είσαι σκέτη νηπιαγωγός... (ήμουν σκέτη "νηπιαγωγός" για 24 χρόνια και είμαι "μαμά-νηπιαγωγός" για 2 χρόνια: καμμία σχέση!!!!)

Μικρό μυστικό 2: Δεν θα κόλλαγα τόσο στο "ποια θα είναι η νηπιαγωγός του δικού μου παιδιού". Γιατί συμβαίνει πολλές φορές, όσο και αν θέλει ένας ιδιοκτήτης να κρατάει σταθερό το προσωπικό του Π.Σ., μια νηπιαγωγός να αλλάξει τμήμα μετά τις καλοκαιρινές διακοπές ή και να φύγει από τη δουλειά, για διάφορους λόγους. Αν όμως έχετε εμπιστοσύνη στον ιδιοκτήτη του Π.Σ. και έχετε πάρει και μια εικόνα "ευχαριστημένων νηπιαγωγών", είναι σίγουρο πως μια αντίστοιχη νηπιαγωγός θα αντικαταστήσει αυτή που έφυγε.
  • Γενικοί συνεργάτες του Π.Σ.
Υπάρχουν πολλοί άλλοι που έρχονται σε επαφή με τα παιδιά σε έναν Π.Σ.: η μαγείρισσα, η καθαρίστρια, οι οδηγοί, καθηγητές μουσικής, χορού, αγγλικών, θεατρικού παιχνιδιού... Κάντε και γι' αυτούς μία ερώτηση... Δεν βλάπτει...

Και μια και ανέφερα τη μαγείρισσα ... αν το παιδάκι σας πρόκειται να τρώει φαγητό στον Π.Σ. ρωτήστε πού μαγειρεύεται και με τι πρώτες ύλες. Σαν το φαγάκι της μαμάς δεν υπάρχει, αλλά να ξέρετε πως είναι καλό τα παιδιά να τρώνε στο σχολείο μαζί με τους φίλους τους. Είναι μέρος της εκπαίδευσης, μαθαίνουν και καλούς τρόπους στο τραπέζι και να δοκιμάζουν και φαγητά, που μπορεί να μην δοκίμαζαν ποτέ μαγειρεμένα από τα δικά σας χεράκια...

Θα ήθελα επίσης να ξέρω, αν επισκέπτεται γιατρός τον Π.Σ., πώς χειρίζεται ο σταθμός περιπτώσεις τραυματισμών (που λυπάμαι που θα σας στενοχωρήσω, αλλά είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να στείλετε το παιδί σας στον Παιδικό Σταθμό και να ΜΗΝ χτυπήσει κάποια στιγμή, είτε από μόνο του είτε από κάποιο άλλο παιδάκι...), πώς αντιμετωπίζει ο Π.Σ. τα άρρωστα παιδιά και αν δέχεται άρρωστα παιδιά. Ξέρω πως δεν είναι ευχάριστο για όσες μαμάδες δεν έχουν πού να αφήσουν το άρρωστο παιδάκι τους, αλλά ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ άρρωστα παιδιά να πηγαίνουν στον Π.Σ. Κολλάνε όλα τα υπόλοιπα παιδάκια και ο φαύλος κύκλος δεν τελειώνει ποτέ... Εγώ είμαι απόλυτη σε αυτό το θέμα και το δηλώνω από την αρχή προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. 

Θα με ανακούφιζε να ξέρω πως υπάρχει ψυχολόγος και με ποιον τρόπο συνεργάζεται με τον Π.Σ. Επίσης, αν υπάρχει λογοθεραπευτής. Οποιαδήποτε δυσκολία έχει το παιδί μου (είτε στο συναισθηματικό τομέα είτε στο γνωστικό είτε στο γλωσσικό είτε σε όποιον πιθανό τομέα) θα ήθελα να ξέρω πως θα αντιμετωπιστεί με τον κατάλληλο τρόπο, από τους ειδικούς. Και σίγουρα θα ήθελα να ξέρω πως θα μου πουν την αλήθεια για το όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και πως δεν θα μου "χαϊδέψουν τα αυτιά".
  • Ενημέρωση γονέων
Πώς ενημερώνονται οι γονείς για το πώς περνάει το παιδί την ημέρα του στον Π.Σ. Υπάρχει βιβλίο ενημέρωσης, κάθε πότε γίνονται συγκεντρώσεις γονέων κτλ. Μπορείτε όποτε θέλετε να μιλάτε με την νηπιαγωγό, υπεύθυνη, διευθύντρια; 
  • Θέματα πειθαρχίας
Πώς αντιμετωπίζει τα θέματα πειθαρχίας; Αν είστε μιας "χαλαρής" θεωρίας θα ζοριστείτε τόσο εσείς όσο και το παιδί σας σε ένα σχολείο οριοθετημένο. Το ίδιο ισχύει και αντίστροφα. Γονείς που αγαπούν τα όρια, θα ξαφνιαστούν δυσάρεστα σε ένα πολύ φιλελεύθερο Π.Σ.  
  • Πώς γίνεται η προσαρμογή στον Π.Σ.
Επίσης δεν θα ξέχναγα να ρωτήσω για την προσαρμογή του παιδιού στον Π.Σ. Ποια πολιτική ακολουθείται; Επιτρέπεται στη μαμά να μένει με το παιδί τις πρώτες μέρες ή το αφήνει και φεύγει; Η δική μου άποψη είναι πως η μητέρα πρέπει να κάνει σταδιακό αποχωρισμό από το παιδί της - κάνει και τους δύο να νιώθουν καλύτερα και ασφαλείς. Αλλά δεν είναι πάντα αυτή η πολιτική που ακολουθείται από όλους τους Π.Σ. Ρωτήστε, για να μην βρεθείτε να κλαίτε έξω από τα κάγκελα του κήπου, ενώ το παιδάκι σας κλαίει γοερά μέσα στον κήπο ...
  • Γιορτές 
Και τέλος ... οι γιορτές. Παίρνουν μέρος τα παιδιά στις γιορτές; Οι γιορτές είναι μια καλή ευκαιρία για τα παιδιά να δουλέψουν για ένα κοινό στόχο, με όποιο τρόπο μπορεί το καθένα. ΄Οπως τα παιδιά στη καθημερινή τους ζωή ΔΕΝ έχουν τις ίδιες δυνατότητες και τα ίδια ταλέντα, με τον ίδιο τρόπο συμβάλλουν και σε μία σχολική γιορτή. Τόσο απλά. Άλλος θα χορέψει πιο καλά, άλλος θα πει το ποίημά του πιο καλά. Και ο κάθε γονιός θα χαρεί με ό,τι κάνει καλά το παιδί του και θα δει αν υπάρχει τρόπος να βελτιώσει, όποιον τομέα υστερεί το παιδί του. Επομένως, θα ζήταγα να ενημερωθώ για το ποιες ηλικίες παιδιών παίρνουν μέρος στις γιορτές του σχολείου (στο δικό μου Π.Σ., προτιμώ τα παιδιά να έχουν κλείσει τα 3 χρόνια, πριν πάρουν ενεργά μέρος σε γιορτή...) και σε ποιες γιορτές επιτρέπεται να έρχονται οι γονείς να τα βλέπουν. 

Αυτά τα λίγα... Από μία μαμά-νηπιαγωγό... Εσείς, ό,τι μαμά και να είστε, ψάξτε καλά και εμπιστευτείτε το "ένστικτο της μάνας" για να βρείτε σε ποιο Π.Σ. θα νιώσετε πως το παιδάκι σας θα είναι καλά... Στο ένστικτο της μάνας έχω μεγάλη εμπιστοσύνη...Να του έχετε κι εσείς!

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλα τα παιδιά και όλες τις μανούλες!!!!


Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να πάει ένα παιδί στον Παιδικό Σταθμό;


Πολλές μαμάδες με ρωτάνε ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να αρχίσουν να στέλνουν το παιδάκι τους στον Παιδικό Σταθμό.

Φαντάζομαι πως βλέποντας τον τίτλο, περιμένατε να διαβάσετε απλά ένα νούμερο "ενός έτους, δύο ετών, τριών ετών" και μία εξήγηση γιατί συστήνω αυτή την ηλικία...

Στο συγκεκριμένο θέμα, εγώ θέλω να δώσω δύο παραμέτρους. 
Η μία είναι όντως η ηλικία του παιδιού και η δεύτερη είναι οι ειδικές συνθήκες σε κάθε οικογένεια. Τι εννοώ;

Πιστεύω ακράδαντα πως τα παιδιά μας προσαρμόζονται απόλυτα στις δικές μας συνθήκες ζωής. Αν σας πω εγώ, ή οποιοδήποτε "ειδικός", πως "η σωστή ηλικία για να ξεκινήσει ένα παιδί Παιδικό Σταθμό είναι τα 3 του χρόνια" και εσείς είστε μια εργαζόμενη μητέρα, χωρίς βοήθεια από μία γιαγιά ή κάποια κοπέλα, δεν θα αναγκαστείτε να το πάτε από 6 ή 9 μηνών; Αν σας πω πως η ιδανική ηλικία είναι τα 2,5 χρόνια, αλλά εσείς δεν εργάζεστε και δεν έχετε την οικονομική ευχέρεια να πληρώνετε παιδικό σταθμό (αν δεν το δεχτούνε σε δημόσιο Π.Σ.), δεν θα πρέπει να το κρατήσετε στο σπίτι μαζί σας ενδεχομένως μέχρι τα 4;

Επομένως, ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για το πότε θα αρχίσει το παιδάκι σας Παιδικό Σταθμό είναι οι συνθήκες της ζωής σας. Όσον αφορά αυτήν την παράμετρο, να είστε σίγουρη πως σε όποια ηλικία και να το στείλετε τελικά, είναι η κατάλληλη. Αυτό ταιριάζει στη ζωή σας και στο πρόγραμμά σας, και αυτό ακολουθείτε. Και θα είναι σίγουρα καλό για το παιδί σας και θα ωφεληθεί εξίσου από όλα όσα έχει να προσφέρει ο Παιδικός Σταθμός, είτε είναι 6 μηνών είτε είναι 4 ετών. (Για την ιστορία σας αναφέρω πως εγώ την κόρη μου την πήγα 6 μηνών στον Παιδικό...)

Εφόσον δεν συντρέχουν ειδικοί λόγοι, και το μόνο θέμα είναι όντως καθαρά η ηλικία του παιδιού, η άποψή μου είναι η εξής:

Τα παιδιά σήμερα έχουν πάρα πολλά ερεθίσματα και είναι πολύ προχωρημένα στη νοητική, ψυχοσωματική και συναισθηματική τους ανάπτυξη σε σχέση με τα παιδιά πριν από 10-20 χρόνια. Η εμπειρία μου, λοιπόν, έχει δείξει, πως γύρω στα 2 με 2,5 χρόνια αρχίζουν να βαριούνται στο σπίτι, όσες δραστηριότητες και αν τους κάνετε.  Αρχίζουν να έχουν έντονα την ανάγκη της παρουσίας άλλων παιδιών για να παίξουν και μεγαλύτερο εύρος δραστηριοτήτων από αυτές που μπορεί να κάνει μια μαμά στο σπίτι. Και πιστέψτε με, όσο καλή μαμά και να είστε, όση διάθεση και γνώσεις και να έχετε δεν μπορείτε με τίποτα να καλύψετε αφενός το εύρος των δραστηριοτήτων ενός παιδικού σταθμού και αφετέρου τα οφέλη που θα έχει το παιδί σας από τη συνύπαρξη με άλλα συνομήλικα παιδιά.

Επομένως, αν αυτό ταιριάζει και στις υπόλοιπες συνθήκες ζωής σας, η ηλικία των 2,5 ετών θεωρώ πως είναι μια πολύ καλή ηλικία για να στείλετε το παιδάκι σας στον Παιδικό Σταθμό. 

Μερικά από τα οφέλη που θα έχει το παιδί σας, αν ξεκινήσει σ' αυτή την ηλικία, είναι:
  • Θα γίνει πιο ανεξάρτητο και θα αρχίζει να αυτοεξυπηρετείται (είναι η εποχή που, ούτως ή άλλως, τα παιδιά αρχίζουν να θέλουν να τα κάνουν όλα μόνα τους και ακούτε συνέχεια τη φράση "μόνοοοοος μου!!!") 
  • Θα βγάλει πολύ πιο γρήγορα και πιο εύκολα τις πάνες, απ' όσο θα το έκανε αν έμενε στο σπίτι - το κίνητρο των υπολοίπων παιδιών που έχουν αρχίσει ήδη και τις βγάζουν είναι μεγάλο.
  • Θα δοκιμάσει φαγητά, που εσείς δεν καταφέρατε ποτέ να το πείσετε να φάει. Η επιρροή της ομάδας είναι μεγάλη στο θέμα του φαγητού..."Αφού το τρώνε τα άλλα παιδάκια, ας το δοκιμάσω κι εγώ..."
  • Θα αρχίσει να μαθαίνει να μοιράζεται: τα πράγματά του, τα παιχνίδια του, τους μαρκαδόρους του και, πολύ σημαντικό, την προσοχή του ενήλικα που ασχολείται μαζί του (η νηπιαγωγός μοιράζει την προσοχή της σε μία ομάδα παιδιών, σε αντίθεση με τη μαμά που του δίνει αποκλειστική προσοχή)
  • Θα κοινωνικοποιηθεί: θα μάθει πώς να παίζει με άλλα παιδάκια της ηλικίας του και πώς να κάνει τους πρώτους του φίλους χωρίς την καθοδήγηση και τη μεσολάβηση της μαμάς
  • Θα συνειδητοποιήσει πως, όταν είναι μέλος μιας ομάδας συνομηλίκων - και όχι "το μωρό της οικογένειας" που του γίνονται όλα τα χατήρια - πρέπει να ακολουθεί κανόνες και πως είναι μέσα στη ζωή και το να κερδίζει και το να χάνει.
  • Θα εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του και τις γνώσεις του (ειδικά σε αυτή την ηλικία που αναπτύσσεται ταχύτατα ο λόγος του) με τα θέματα τα οποία θα συζητά κάθε μέρα με τη νηπιαγωγό του, τα βιβλιαράκια που θα διαβάζουν, τα ποιήματα που θα μαθαίνουν
  • Θα αναπτύξει τη φαντασία του, τη λεπτή κινητικότητά του, θα μάθει να ζωγραφίζει, να πειραματίζεται με νέα υλικά (πλαστελίνες, δαχτυλομπογιές, πηλό), να κάνει τις πρώτες του χειροτεχνίες, θα μάθει τραγούδια, θα χορέψει και θα γελάσει
  • Θα περνάει καλά κάποιες ώρες της ημέρας και θα είναι χαρούμενο.
Το ΜΟΝΟ "κακό" που μπορεί να πάθει το παιδί σας από τον παιδικό σταθμό είναι να αρρωσταίνει τον πρώτο καιρό... Αλλά εδώ πρέπει να σας πω ένα "μυστικό": σε όποια ηλικία και να πάει ένα παιδί στον παιδικό σταθμό, θα αρρωστήσει. Είτε πάει 9 μηνών, είτε 2,5 ετών είτε 5 ετών, η πρώτη χρονιά θα είναι λίγο δύσκολη.  Παίζει ρόλο η κράση του παιδιού και πόσο έχει ήδη εκτεθεί σε μικρόβια, προκειμένου να αναπτύξει αντισώματα, για το πόσο συχνά θα αρρωσταίνει, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο, σε όποια ηλικία και αν είναι η πρώτη του χρονιά.

Αν, όταν αρρωσταίνει, το κρατάτε στο σπίτι μέχρι να γίνει εντελώς καλά και κάνουν το ίδιο και ΟΛΕΣ οι μανούλες του σχολείου, προκειμένου να μην γίνεται "ανακύκλωση" των ιώσεων, πολύ σύντομα, το παιδάκι σας θα αρρωσταίνει όλο και λιγότερο και θα απολαμβάνετε μόνο τα θετικά του Παιδικού Σταθμού.

Εφόσον νιώθετε έτοιμη να αποχωριστείτε το παιδάκι σας για μερικές ώρες της ημέρας και να απολαύσετε τα οφέλη του Π.Σ., μην το σκέφτεστε! Αρχίστε τις επισκέψεις στους Παιδικούς Σταθμούς που σας ενδιαφέρουν και επιλέξτε το χώρο που σας αρέσει, για να το εμπιστευθείτε.

Καλή αρχή!






Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Δημιουργική απασχόληση με αυτοκόλλητα

Αρέσουν και στα δικά σας παιδιά τα αυτοκόλλητα; Η κόρη μου που είναι 2,6 ετών τα λατρεύει και περνάμε πολλές φορές την ώρα μας μαζί τους. Είναι μια εξαιρετική απασχόληση για τα παιδιά, αναπτύσσει τη λεπτή τους κινητικότητα, τη φαντασία τους και ενισχύει τη γλωσσική τους ανάπτυξη (με την προϋπόθεση πως κάποιος ενήλικας μιλάει μαζί τους σχετικά με το τι είναι η κάθε εικόνα, γιατί το κολλάς εκεί κτλ.)

Ειδικά όταν τα παιδιά δεν είναι κάπου που μπορούν να κινηθούν ή να τρέξουν και έχουν αρχίσει να βαριούνται - όπως σε καράβια, αεροπλάνα κτλ., είναι μια εξαιρετική λύση, που θα κρατήσει απασχολημένα για αρκετή ώρα.

Έψαχνα εδώ και καιρό ωραία βιβλία με αυτοκόλλητα που θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε ξανά και ξανά (reusable). 

Στα βιβλιοπωλεία που έψαξα είχα βρει μόνο μια σειρά των εκδόσεων Ψυχογιός, που άρεσαν πολύ και στις δυο μας,  τα οποία δυστυχώς δεν μπορώ να ξαναβρώ.   

Άρχισα λοιπόν να ψάχνω στο διαδίκτυο  βρήκα κάποια στο amazon.com που μου αρέσουν πάρα πολύ! Σας τα παρουσιάζω, λοιπόν, μήπως σας φανούν χρήσιμα, τώρα που πλησιάζουν οι διακοπές και ίσως ταξιδέψετε για ώρες μαζί με τα παιδιά σας ή γενικά θα έχετε περισσότερο χρόνο μαζί τους ...

Λέγονται "Melissa and Doug Reusable sticker pad" και τα εξώφυλλά τους είναι κάπως έτσι:



Έχουν πολλά θέματα, και για αγόρια και για κορίτσια (προφανώς σας δείχνω τα κοριστίστικα, γιατί αυτά αγόρασα εγώ!).

Έχουν επίσης γύρω στα 170 αυτοκόλλητα το κάθε βιβλίο και 5 "σκηνικά" πάνω στα οποία μπορείς να κολλήσεις τα αυτοκόλλητα. 

Η κουζίνα
Αυτοκόλλητα κουζίνας
Έχει, για παράδειγμα, την κουζίνα και ένα σωρό αυτοκόλλητα για αυτή την εικόνα, το υπνοδωμάτιο, το σαλόνι, το μπάνιο, τον κήπο, με αντίστοιχα αυτοκόλλητα για την κάθε σελίδα.

Ή έχει ρούχα για ένα χορό, η για τον ύπνο

Και τα αντίστοιχα παιδάκια ή κυρίες για να τα "ντύσεις" με τα ρούχα αυτά.

Το πιο σημαντικό;;; Είναι πραγματικά επαναχρησιμοποιούμενα (reusable)! Δεν έχουν κόλλα επάνω τους, αλλά κολλούν και ξεκολλούν άπειρες φορές, αν τα τοποθετήσεις πάνω στα συγκεκριμένα βιβλία! Άρα προσφέρουν απεριόριστες δυνατότητες στα παιδιά για να τα χρησιμοποιήσουν ξανά και ξανά.

Η τιμή τους θεωρώ πως είναι λογική - γύρω στις 5 £ Αγγλίας συν τα μεταφορικά (φροντίστε όταν ψωνίζετε από το Amazon να παίρνετε πιο πολλά πράγματα μαζί, σας έρχονται πιο φθηνά τα μεταφορικά τους έτσι...)

(για να διευκολύνω την αναζήτησή σας, αν τα ψάξετε, ακολουθήστε αυτό το link)

Καλή διασκέδαση με τα παιδάκια σας!